Geboorte Lotta
- Een geplande thuisbevalling eindigend in het Wilhelmina Kinderziekenhuis -
In maart 2021 neemt Juultje contact met mij op. Ze is op zoek naar een geboortefotograaf voor de bevalling van hun eerste kindje. We plannen een afspraak in en na een hele leuke kennismaking is ook haar man helemaal overtuigd dat ze mij er graag bij willen hebben.
Het is de eerste keer dat ze gaat bevallen maar tijdens ons gesprek geeft ze aan dat haar moeder 3 keer erg vroeg bevallen is. Daardoor ben ik extra alert en hou ik met alles rekening. Omdat ik in juni zelf met vakantie ben krijgen ze dan ook de contactgevens van mijn backup collega voor ik vertrek.
Op woensdag 30 juni komen wij thuis van vakantie en ga ik direct in stand-by modus. Mijn tas had ik voor de vakantie al helemaal klaar gemaakt, dus het is een kwestie van even alles nalopen voor ik met een gerust hart naar bed kan. Ik heb ergens een voorgevoel dat alles wel eens snel zou kunnen gaan en heb dan ook al opvang voor de kinderen voor de rest van de week geregeld.
Het is donderdag 1 juli 23:19, wanneer ik een appje van Nils krijg. De vliezen zijn gebroken! ‘Ja hoor, ik wist het!’ is het eerste wat ik tegen mijn vriend zeg. Juultje heeft nog geen weeën en gelukkig was het vruchtwater helder, dus we mogen het nog even afwachten. ‘Ze zeggen dat we moeten gaan slapen’ appt Nils lacherig, ‘dat gaat natuurlijk niet lukken!’. We spreken af dat we toch allemaal wat slaap gaan pakken en zodra er iets veranderd dat ze me bellen.
De volgende ochtend om tien over 6 krijg ik weer een appje, de weeën zijn al goed op gang gekomen en de verloskundige is onderweg. Juultje zit inmiddels op 3 cm dus we hebben nog wel even. De verloskundige vertrekt weer en zou rond 10 uur terugkomen. We besluiten dat ik dat nog even afwacht. Dat komt goed uit want die middag gaan mijn eigen kids uit logeren en nu kan ik zelf nog snel even de koffer voor de logeerpartij inpakken terwijl de oppas, die er inmiddels is, voor de kids zorgt.
Om iets over half negen krijg ik een berichtje dat de weeën erger beginnen te worden en dat ze de verloskundige weer gaan bellen. Ik besluit het niet langer af te wachten en ga mijn spullen pakken, ik moet immers ook nog een half uur rijden.
Eenmaal aangekomen heeft Juultje al bijna 5 cm ontsluiting en zit ze vol in de weeën. Ze vangt ze op bed op en gaat onder de douche. De verloskundige gaat nog even een huisbezoek doen en ik maak af en toe foto’s en geef ze ook wat ruimte om in haar bubbel te zijn. Als tegen het middag uur de verloskundige weer terug is, is de ontsluiting ook ver gevorderd. Begin van de middag zit ze dan ook al op volledige ontsluiting, maar de persweeën zetten echter niet goed door. Diverse houdingen mogen helaas ook niet baten, en hoe hard mama ook werkt, het lijkt niet goed op gang te komen.
Omdat de weeën nu zelfs gewoon afnemen wordt er tegen half vier dan ook besloten om de ambulance te bellen en naar het ziekenhuis te gaan. De energie raakt op en ze moet nog even, dus er is baat bij wat extra hulp.
De ambulance komt een kwartiertje later aan en er wordt koers gezet richting het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Juultje en Nils worden op een bevalkamer geïnstalleerd en ook ik voeg me weer bij het gezelschap. Er wordt in overleg besloten om met wee opwekkers te starten. Het is inmiddels na vijven en gelukkig doet de medicatie zijn werk want tegen 6 uur kan Juultje echt gaan persen. Maar ook nu lijkt ze niet ver te komen. Het lijkt erop dat de kleine de bocht door het geboortekanaal niet goed doorkomt door een slechte ligging en telkens terugzakt. De gynaecoloog komt er bij en in overleg met mama en papa wordt er besloten dat het nodig is om de vacuümpomp te gebruiken. De pomp wordt geplaatst en met succes, want binnen enkele minuten wordt er, om 18:42, een prachtig meisje geboren, Lotta!
Wat een opluchting! Mama kon bijna niet meer, maar nu is ze er dan toch eindelijk. Uiteraard heeft de pomp een bult op het hoofdje achtergelaten, maar daar is ze zeker niet minder mooi door. Wel zorgt het er helaas voor dat Lotta een flinke hoofdpijn heeft gekregen dus ze is erg huilerig en niet helemaal happy met wat er zojuist allemaal gebeurd is. Lotta blijft fijn zo veel mogelijk bij mama liggen en krijgt wat pijnstilling.
De placenta volgt vrij snel op de bevalling en komt gelukkig een stuk makkelijker. Juultje wilde graag een halve lotus bevalling en een foto, dus ze wachten nog even met doorknippen van de navelstreng. Er wordt eerst even gekeken of Lotta wil drinken, maar ze is erg onrustig en unhappy met de hoofdpijn en heeft helemaal geen zin in drinken. We nemen even heel kort de tijd om een foto van Lotta met haar navelstreng en placenta vast te leggen, maar dan moet het arme meisje echt weer direct terug bij mama waar ze gelukkig vrij snel rustig wordt.
Uiteindelijk komt de kinderarts nog even naar Lotta kijken, maar ze kan gelukkig niks afwijkends ontdekken. Omdat ze wel nog even een nachtje moeten blijven verhuizen ze met z’n drietjes naar een kraamkamer waar ze wat meer ruimte hebben en een bed voor papa. Ik verhuis mee zodat ik daar nog even het aankleden door papa kan vastleggen.
Daarna is het voor mij ook tijd om te gaan. Het is inmiddels 10 uur ’s avonds en iedereen heeft een lange dag gehad. Mama en Lotta zijn toe aan rust en ik heb een camera vol met prachtige foto’s die ik snel thuis veilig ga stellen.
De volgende ochtend is Lotta helemaal goedgekeurd en mochten mama, papa en Lotta heerlijk naar huis. Op naar een leven met z’n drietjes!
